بررسی بهره وری و ریسک تولید واحدهای تولیدکننده ذرت (مطالعه موردی ذرت کاران دزفول)

با توجه به وجود منابع و پتانسیل های چشمگیر برای تولید محصولات زراعی در استان خوزستان همه ساله مقادیر قابل توجهی از محصولات زراعی کشور در این استان تولید می شود. در این بین، شهرستان دزفول یکی از قطب های تولید این محصولات در استان خوزستان می باشد. بر این اساس هدف این مطالعه، بررسی ارتباط کارایی تکنیکی و ریسک تولید در مزارع تولید ذرت درشهرستان دزفول در سال زراعی 93-92 می باشد. اطلاعات مورد نیاز از طریق پرسشنامه از 150 تولیدکننده ذرت شهرستان دزفول به دست آمده است. در این پژوهش با استفاده از تابع تولید مرزی تصادفی، تابع تولید، تابع عدم کارایی تکنیکی و تابع ریسک به طور همزمان تخمین زده شد. نتایج تحلیلی این مطالعه نشان داد که از بین نهاده های تولید بیشترین اثر بر میانگین تولید متعلق به نهاده های آب وکود شیمیایی مصرفی بوده و کمترین اثر را نهاده سم بر میزان تولید ذرت تولیدکنندگان مورد بررسی داشته است. همچنین میانگین کشش نهاده ها برای بذر، کود، سم، نیروی کار، ماشین آلات و آب به ترتیب 02/0-، 055/0-، 0035/0-، 15/0، 54/0، 39/0 است. از طرفی دیگر، تابع ریسک تولید نشان می دهد که نهاده های کود شیمیایی، سطح زیرکشت، نیروی کار و آب افزایش دهنده ریسک تولیدی و همچنین نهاده های ماشین آلات، بذر مصرفی، سموم کاهش دهنده ریسک می باشند و در تابع عدم کارایی تکنیکی، متغیر های سن کشاورز، میزان تجربه، سطح تحصیلات دارای اثر مثبت و متغیر فاصله مزرعه از شهر اثر منفی بر میزان کارایی تکنیکی تولیدکنندگان مورد بررسی بودند. همچنین میانگین بهره وری کل عوامل تولید (tfp) در بین تولیدکنندگان ذرت 067/6 می باشد. همچنین اندازه ی بیش ترین و کمترین بهره وری به ترتیب 772/10 و 2966/0 بوده است؛ بنابراین با مدیریت کارا منابع تولیدی، امکان بالا بردن بهره وری وجود دارد. واژه های کلیدی: ذرت دانه ای، بهره وری، ریسک تولید، کارایی تکنیکی، شهرستان دزفول